De kracht van het individu is aan het eroderen. Met hoe meer we op aarde zijn, hoe groter én internationaler onze bedrijven worden, hoe stiller de stem van één enkele persoon klinkt. Bovendien worden we alsmaar dommer. Niet dat ons aller IQ aan het dalen is, uiteraard. Maar onze relatieve kennis daalt: we weten namelijk steeds minder in vergelijking met het kenbare. Dat is de reden waarom experts ook steeds meer nichegericht zijn. Dé marketingexpert bestaat bijvoorbeeld al lang niet meer. Er zijn specialisten in Search Engine Optimisatoin (SEO), bloggers, persrelatiedeskundigen, content marketeers, social media kenners, reclame-experts, enz. En dat terwijl we stapje bij beetje aan het evolueren zijn naar een kenniseconomie, waarbij samen werken, leren, delen, creëren en innoveren een steeds essentiëlere plaats inneemt.
Toch blijven zoveel bedrijven nog geloven in getalenteerde witte raven, lone cowboys die hun bedrijf naar de top zullen managen en innoveren. Ze hebben dan ook vaak een heel erg “gesloten” cultuur: gericht op IP en het koesteren van eenzame genieën, bonussystemen die interne competitiviteit aanscherpen en het delen van informatie in de weg staan. Begrijp me niet verkeerd: sommige mensen zíjn geniaal en ze kunnen inderdaad een groot verschil maken binnen een bedrijf . Maar hun aantal is erg beperkt en ze zijn onbetaalbaar. Zelfs een bolleboos zijn is overigens in dit informatietijdperk geen garantie om potten te breken in het professionele leven aangezien kennis steeds meer versnipperd geraakt.
Generatie Y en Z – die opgegroeid zijn met de informatie-explosie en de snelheid van het digitale – denken helemaal anders. Zij denken in termen van openheid, transparantie en samenwerking. Zij delen hun ideeën. Omdat ze begrijpen dat je met delen – als het elektronisch gebeurt – niet minder krijgt, maar juist meer. Wie in zijn sociale gemeenschappen een concept opwerpt, krijgt suggesties om het aan te passen, extra informatie of misschien een nieuwe draai waar hij nooit aan zou gedacht hebben. Het hoeft dan ook niet te verwonderen – zoals ik steevast zeg in mijn presentaties over het managen van verschillende generaties op de werkvloer – dat 62% van generatie Y een job verkiest waarbij ze in team kunnen werken. Bij de babyboomers en generatie X is dat respectievelijk slechts 53% en 52%.
Organisaties waarvan de cultuur zich focust op het individu zullen zich dus aan moeten passen. Niet enkel omdat de laatste ‘open’ generaties niet kunnen aarden in de typisch gesloten omgeving van nog zo veel hedendaagse bedrijven. Deze organisaties zullen immers alle rijke evoluties die gepaard gaan met een flinke dosis diversiteit op de werkvloer missen. Bovendien: wie zijn klanten een intelligente service wil geven en voldoende wil kunnen innoveren om de concurrentie aan te kunnen, moet wel een collaboratieve omgeving stimuleren. Zoals Peter Hinssen zegt “If the outside world becomes a network, companies will have to follow suit”. Bedrijven die de steeds snellere rat race van vandaag willen winnen, zijn diegene die de kracht van connecties begrijpen.
Deze “winners” zijn de bedrijven die samenwerking op alle mogelijke manieren stimuleren. En niet enkel met een open kantoor met mooie designmeubelen. Want op zich is dat niet genoeg, natuurlijk. Heel wat bedrijven lijken die inschattingsfout toch te maken. Een diepgaande cultuurverandering zal nodig zijn, met een verplatting van de hiërarchie. Want als een heel kleine groep werknemers steevast bepaalt wat de anderen moeten doen, en hoe ze dat moeten doen, kan een bedrijf nauwelijks genieten van de gebundelde kracht van vele diverse talenten. En het gebruik van online collaboratie plaforms zal gestimuleerd moeten worden. Zij kunnen niet enkel een enorme schaalvergroting betekenen voor teamwork – niet enkel binnen één lokaal bedrijf, maar tussen de verschillende internationale filialen, met gelijkgestemde partners en zelfs klanten – maar bovendien de goede ideeën razend snel filteren uit de middelmatige en ronduit slechte suggesties. Het zal niet eenvoudig zijn, en velen hebben nog een lange weg te gaan. Maar samen zullen we er geraken.
Saskia Van Uffelen, CEO Belux bij Ericsson
