Bent u tevreden over uw financiële toestand? Als u morgen plots drie elektronische toestellen tegelijk ziet uitvallen, hebt u dan voldoende budget om die meteen te vervangen? Als u op beide bovenstaande vragen neen hebt geantwoord, heb ik alvast één grote troost: u bent niet alleen. Meer dan de helft van de Belgen ziet zich niet in staat om drie onverwachte grote aankopen tegelijk te verrichten, en nog een groter aantal voelt zich allesbehalve financieel veilig, volgens een recente studie van ING. Het goede nieuws? België is nog één van de betere landen. Het slechte nieuws? Voor de komende generaties wordt het – volgens de meeste Europeanen – alleen maar moeilijker.
Niet alleen heeft een groot deel van de Europeanen het moeilijk om een voldoende bedrag opzij te zetten om zich financieel comfortabel te voelen, veel mensen vinden het beheer van hun financieel budget gewoon erg moeilijk én vervelend. Geen aangenaam vooruitzicht nu blijkt dat we in de toekomst wellicht nog meer met financieel beheer zullen moeten bezig zijn dan tot nu toe het geval was. Hoe kunnen we voorkomen dat er een (al te) grote kloof ontstaat tussen wat eigenlijk nodig is om ons huidig en toekomstig budget te beheren enerzijds, en onze kennis van financieel beheer en onze bereidheid om herin te investeren anderzijds?
Verplicht dit lelijk eendje (en maak er een zwaan van)
Om die kloof te dichten is er een belangrijke rol weggelegd voor ons onderwijs, daar ben ik van overtuigd. Ten eerste zullen onze jongeren de fijne kneepjes van het financieel beheer niet van hun ouders geleerd krijgen, aangezien die er zelf nauwelijks kaas van hebben gegeten. Zij hebben er dan ook weinig of geen interesse in. Ik laat in het midden wat nu waarvan het gevolg is. Maar als we financieel beheer kunnen laten opnemen in de fameuze ‘eindtermen’, zorgen we er ook voor dat de volgende generatie hopelijk beter beseft hoe belangrijk deze vaardigheid is voor hun algemene vorming.
Toegegeven: financieel beheer, en zeker boekhouding, heeft de perceptie tegen. Het wordt gezien als het lelijke eendje van elk lessenpakket, als een noodzakelijk kwaad. Of als een laatste optie wanneer al de rest niet werkte. Nochtans hoeft dat helemaal niet zo te zijn. Een eerste stap in de goede richting kan bijvoorbeeld de integratie zijn van het financieel beheer in een groter pakket van administratieve en andere vaardigheden, onder een bredere paraplu zoals ‘hoe mezelf beter organiseren’.
Een unieke kans voor banken
Ook onze banken kunnen bijdragen tot een grotere interesse in financieel beheer. Dit zowel bij jongeren als bij volwassenen. Waarom zouden zij geen software ontwikkelen die jongeren helpt om spelenderwijs hun budgetten te leren beheren, en die software ter beschikking stellen van scholen? Dit kan een verschil maken op zo veel verschillende niveaus, zowel voor hen als voor de consument van morgen. Ten eerste creëren ze zo een generatie die bewust omgaat met geld. Daarmee wordt het aangenamer zaken doen. Ten tweede bouwen ze zo aan hun eigen reputatie en zullen ze sneller als bank van eerste keuze gezien worden door deze jongeren wanneer die later op zoek gaan naar een eigen bank. En last but not least: zo kunnen banken hun meerwaarde tonen aan de volgende generatie.
Die meerwaarde van banken zie ik op minstens twee niveaus. Ten eerste kunnen ze de klanten helpen bij het ‘saaiere’ werk: de administratieve verplichtingen en andere routine-aspecten van het financieel beheer. Ten tweede kunnen zij de klant, op basis van het inzicht dat ze zo verwerven, beter adviseren over de beste keuzes op elk mogelijk moment. Dat is het domein waar banken het meeste verschil kunnen maken. In een tijd waarin consumenten net zo snel van bank veranderen als van app, is dat de enige manier waarop zij klanten aan zich kunnen binden.
Niet alleen geschikt voor kinderen
Nog een laatste bedenking. Jongeren moeten volgens mij de fijne kneepjes van het financieel beheer op school meekrijgen. Van hun ouders krijgen ze noch de kennis noch de interesse met de paplepel ingegoten. Als we die opleiding dan toch voorzien, waarom zouden we die dan beperken tot de nieuwe generatie? Waarom zouden scholen geen naschoolse opleidingen voorzien? Dan krijgen ouders samen met de kinderen een beter inzicht en een grotere interesse voor dit – welbeschouwd – boeiende onderwerp. Ook hier kunnen de banken hun steentje bijdragen, en de vruchten plukken van hun inspanningen.
Zo kan iedereen voordeel halen uit dit model. De scholen kunnen een maatschappelijk relevanter aanbod bieden. Ze hoeven hierin echter niet zwaar investeren. De banken krijgen beter geïnformeerde, enthousiastere en wellicht ook trouwere klanten aan het loket. Jong en oud krijgt meer controle over en meer interesse in zijn financieel beheer. En ons land stijgt zienderogen in de rangschikking wanneer nog eens zulk onderzoek wordt uitgevoerd. Of zoals ons wapenschild het zegt: eendracht maakt macht!
Arnaud Bacros, Belux Country Manager bij EMC
